θυρεοειδίτιδα Graves
Η θυρεοειδίτιδα Graves είναι μια αυτοάνοση πάθηση και αποτελεί την πιο συχνή αιτία υπερθυρεοειδισμού παγκοσμίως. Επιδημιολογικές μελέτες αποδεικνύουν πως ευθύνεται για το 60 – 80% των περιπτώσεων υπερθυρεοειδισμού σε περιοχές με επαρκή διατροφική πρόσληψη ιωδίου.
Η νόσος Graves αποτελεί ουσιαστικά ένα συνδυασμό συμπτωμάτων και σημείων, τα οποία περιλαμβάνουν τον υπερθυρεοειδισμό, τη βρογχοκήλη,
τη θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια – εξόφθαλμο και το οίδημα των κάτω άκρων.
Από όλα τα παραπάνω συμπτώματα και σημεία, ο υπερθυρεοειδισμός αποτελεί το συχνότερο, ακολουθούμενο από τη εμφάνιση βρογχοκήλης στους ασθενείς με νόσο Graves.
θυρεοειδίτιδα Graves
Η θυρεοειδίτιδα Graves προκαλείται από κάποια αντισώματα, τα αυτοαντισώματα TRAb, τα οποία ενεργοποιούν τον υποδοχέα της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης (TSH). Τα αυτοαντισώματα αυτά παράγονται από τα ίδια τα λεμφοκύτταρα της Graves εντός του θυρεοειδούς αδένα. Αποτέλεσμα του φαινομένου αυτού είναι η ανεξέλεγκτη διέγερση του υποδοχέα της TSH, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί στην αυξημένη και ανεξέλεγκτη παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών από τον θυρεοειδή αδένα.
Πολλαπλές έρευνες έχουν εστιάσει στην αναγνώριση συγκεκριμένων προδιαθεσικών παραγόντων εμφάνισης της νόσου. Όλες οι έρευνες, ωστόσο, καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το γυναικείο φύλο αποτελεί τον κυρίαρχο παράγοντα κινδύνου εμφάνισης της νόσου Graves. Πιο συγκεκριμένα, η νόσος Graves εμφανίζεται 4 – 6 φορές πιο συχνά στις γυναίκες, συγκριτικά με τους άνδρες.
τον υπερθυρεοειδισμό το σωματικό βάρος μειώνεται στο 90% των ασθενών που δεν λαμβάνουν θεραπεία, καθώς επίσης μειωμένη είναι και η άλιπη μάζα σώματος .
Άλλοι παράγοντες κινδύνου που έχει αποδειχθεί πως συμβάλλουν στην εμφάνιση της νόσου Graves είναι:
- η γενετική προδιάθεση – κληρονομικότητα (αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης σε άτομα με συγγενείς Α’ βαθμού που πάσχουν από τη νόσο Graves)
- το κάπνισμα (διπλάσιος κίνδυνος εμφάνισης της νόσου και 8-πλάσιος κίνδυνος εμφάνισης θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας, σε σύγκριση με τους μη καπνιστές)
- το στρες και η ψυχολογική πίεση
- συγκεκριμένοι φαρμακευτικοί παράγοντες (ιντερφερόνη – Α, alemtuzumab).
Θυρεοειδίτιδα Graves και Διατροφή
Σύμφωνα με τις πλέον πρόσφατες οδηγίες της Αμερικανικής Εταιρείας Θυρεοειδούς, η νόσος Graves θα πρέπει ιδανικά να συνοδεύεται από κάποιες τροποποιήσεις στη διατροφή, οι οποίες στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση του κινδύνου έξαρσης της νόσου.
Πιο αναλυτικά, οι ασθενείς που πάσχουν από τη νόσο Graves θα πρέπει να αποφεύγουν την κατανάλωση από τη διατροφή μεγάλων ποσοτήτων από:
- ψάρια και θαλασσινά (οστρακοειδή, γαρίδες, σούσι), τα οποία περιέχουν μεγάλες ποσότητες ιωδίου
- αλάτι (καθώς περιέχει μεγάλες ποσότητες σε ιώδιο)
- γάλα και γαλακτοκομικά προϊόντα
- καφεΐνη
- αλκοόλ.
Επιπρόσθετα, οι ασθενείς με νόσο Graves θα πρέπει να αποφεύγουν την έκθεση σε μεγάλες ποσότητες ιωδίου και καφεΐνης, τα οποία εμπεριέχονται σε αρκετές φαρμακευτικές ουσίες, όπως:
- τα αντιβηχικά φάρμακα
- τα ιωδιούχα σκιαγραφικά μέσα, τα οποία χρησιμοποιούνται στην αξονική τομογραφία
- η αμιωδαρόνη, που χρησιμοποιείται ως αντιαρρυθμικό φάρμακο.
